Alpenländische Dachsbracke

Oorspronkelijk doel

Jachthond, speciaal op zweet, hazen en vossen.

Beknopte geschiedenis

Reeds in de oudheid, werd er een jachthond gebruikt die een opmerkelijke gelijkenis was van de Alpine Dasbrak. Kroonprins Rudolf van Habsburg in 1881 en 1885 zorgde ervoor dat zijn jachtopzieners van Mursteg en Ischl de Alpine Dachsbracken gebruikten op zijn jachtreizen naar Turkije en naar Egypte. In 1932 werd de “Alpine-Erzgebirgs – Dasbrak” erkend door de top kynologische organisaties in Oostenrijk als de derde speurhond. In 1975 werd de naam veranderd naar Alpenländische Dasbrak” en de F.C.I. riep Oostenrijk uit tot het land van oorsprong.

Vroeger	Nu
Graaf van Bylandt 1904	Samson von der Ganzerin

Huidig uiterlijk

Een stevige hond op korte benen met een robuust, sterk lichaam met stevig bone. Dicht aanliggende vacht, stevig gespierd. Zwart met tan (vieraugl) of hertenbruin (van licht tot donker) met typerend masker.

Huidig gedrag

Vriendelijk (vooral voor eigen gezin en eigenaar), maar kan soms wat terughoudend zijn naar vreemden. Prooinijd komt geregeld voor. Niet bij uitstek een roedeldier. Heeft uitdaging nodig van het werk en dat maakt hem dan tot een zeer fijne metgezel die hierdoor zeer evenwichtig is. Binnen in huis zeer rustig, maar ook geregeld waaks.

Gezondheid *1

Zoals bij ieder levend wezen komen er bij de hond ziektes voor, bij de Alpenländische Dasbracke zijn dat:

• Geen specifieke gezondheidsproblemen bekend.
• Bijna alle honden worden in de jacht gebruikt waardoor er een natuurlijke selectie plaats vindt.
• Waakzaam zijn op achondroplasie en dus ernstige vervorming van ledematen.

Overig / Aandachtspunten

Het zijn van nature GEEN showhonden en zullen zich in de ring vaak niet geheel op hun gemak voelen.
Bijna elke hond van dit ras wordt gebruikt voor de jacht, meestal drijfjacht grofwild en/of zweetwerk.

Bron

• Fédération Cynologique Internationale (FCI)
• Graaf van Bylandt
• Diverse kenners van het ras